Tłumaczenia w kontekście hasła "szczur" z polskiego na hiszpański od Reverso Context: Kobietę na górze zaatakował wielki szczur. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate W roku 2022 Szczur będzie miał okazję dokonać czegoś, co popchnie jego karierę do przodu. I nie chodzi tutaj o mały krok, lecz naprawdę duży skok. Z kim Szczur w 2022 roku powinien współpracować: Pies. Kto zagraża Szczurowi w 2022 roku: Wąż. Horoskop chiński 2022 Szczur: pieniądze. Szczur w 2022 roku zrobi niejeden dobry 6 Wspólne sny o szczurach i ich znaczenia. 1) Śnienie o martwym szczurze: 2) Śnić o szczurach w swoim domu: 3) Marzenie o grubym szczurze: 4) Śnić o szczurze rodzącym: 5) Śnić o szczurach na swoim łóżku: 6) Sen o tym, że goni cię szczur: Podsumowanie. Nie zapomnij nas przypiąć. Głównym pokarmem ptaków szponiastych, w tym sów, są małe gryzonie. Trutka, którą są one eksterminowane, działa z pewnym opóźnieniem, dlatego przez jakiś czas po zjedzeniu jej mały ssak jest w stanie wciąż się poruszać. Stosowanie trutek staje się więc szkodliwe nie tylko dla jednego, konkretnego gatunku, ale dla wszystkich Na przykład, czy zwierzę jest wygodne. Od tego i zabawy. Czy mały szczur będzie zabawny czy zamknięty. Czy życie będzie długie i szczęśliwe? Podczas budowy domu musisz wziąć pod uwagę wiele czynników. Rozmiar, kształt, zabawki, dodatki i wiele więcej. Dlatego ważne jest, aby przestrzegać prostych zasad: dokładności i jakości. Ta hipoteza ma również dowody eksperymentalne. W laboratorium szczury związano klejem, a następnie dosłownie przez kilka godzin spleciono je dokładnie tak, jak węzły prawdziwych królów szczurów. Nawet po zmyciu kleju zwierzęta nie mogły się rozplątać. Zdjęcie pokazuje, jak wygląda ogon szczura przy silnym powiększeniu: . Szczury i myszki to bardzo miłe i popularne zwierzątka domowe. Są małe i łatwe w utrzymaniu, bo nie mają zbyt wygórowanych potrzeb. Co jednak powinniśmy o nich wiedzieć szczególnie? Czy można popełnić błędy w ich hodowli? Jeśli chcesz mieć szczurka – koniecznie przeczytaj nasz poradnik! Zanim zdecydujesz się kupić swojego pierwszego w życiu szczurka, powinieneś najpierw poznać najważniejsze informacje o tych miłych zwierzątkach. Jeśli już masz szczurka, to nie możesz zostawić go w klatce, dorzucając tylko pożywienie i wodę. Taka hodowla nie jest prawidłowa. Oto właściwe zasady! Przede wszystkim szczury to zwierzęta stadne Co to oznacza? Że nie wolno trzymać ich w domu tylko pojedynczo! Jeśli pragniesz posiadać szczurka, to musisz kupić przynajmniej dwa osobniki. W innym wypadku nie kupuj ich wcale! Jeden samotny szczurek będzie się męczył i może długo w związku z tym nie przeżyć. Dlatego dobrze przemyśl zakup lub też przygarnięcie szczurków od kogoś innego. Są to zwierzęta stadne, a więc bezwzględnie potrzebują mieć towarzyszy i to dosłownie przez 24h na dobę. Jeśli mamy w klatce co najmniej dwa szczurki, wtedy mogą się one bawić do woli, wspólnie łuskają ziarna, czyszczą i iskają się wzajemnie oraz śpią wtulone w siebie. My możemy wtedy do woli obserwować bogate życie dwóch szczęśliwych gryzoni. Szczęśliwe szczurki na pewno też lepiej się do nas oswoją. Zwierzątka te potrafią z człowiekiem nawiązywać silną nic porozumienia, przychodzą na zawołanie, łaszą się i tulą. Dla szczurków wymagana jest duża klatka Wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy, ale szczury to stosunkowo duże gryzonie i potrzebują dużej oraz przestronnej i jasnej klatki, aby móc w pełni zdrowo się rozwijać i funkcjonować. Szczur musi mieć możliwość swobodnie stanąć w takiej klatce na tylnych łapkach i móc całkowicie się wyprostować. Tymczasem wiele osób kupuje tańsze i dużo mniejsze klatki dla chomików i myszek, a są one przecież zdecydowanie dla tych gryzoni za małe. Pamiętajmy też, że będziemy hodować przynajmniej dwa szczurki, więc kupmy w dobrym sklepie zoologicznym jak największą klatkę, przeznaczoną dla szczurów i innych zwierząt tej wielkości. Klatka musi być bezpieczna, uwzględniać możliwość spełniania potrzeb gryzoni i uniemożliwiać im niepostrzeżoną ucieczkę. Żywienie domowego szczurka Żywienie to musi być bardzo dobre, a szczurek nie może głodować. Zdrowa i zróżnicowana dieta właściwa dla gryzoni, to podstawa w ich hodowli. W naszych lokalnych sklepach zoologicznych i w sprzedaży internetowej można zwykle kupić o najmniej kilka rodzajów karm dla szczurów i myszy domowych. Niestety spotyka się wśród nich pokarmy zawierające ziarna złej jakości, przeterminowane i mające różne dodatki chemiczne. Takie karmy są niepełnowartościowe, a nawet mogą czasem okazać się dla gryzoni w różnym stopniu szkodliwe. Porządna pełnowartościowa i zdrowa karma dla szczurów może nie być wcale tania, ale warto w nią zainwestować. Specjaliści radzą, by swoim pupilom kupić np. pokarm „Versele Laga Rat Complete”, którego cena kształtuje się w granicach 15-20 zł za 500 g. Najtańsze, ale jak już zaznaczyłam zwykle niezbyt dobre pokarmy dla dużych gryzoni domowych kosztują natomiast ok 3-5 zł za tą samą ilość. Na swoich milusińskich absolutnie nie warto jednak oszczędzać. Zwierzęta prawdopodobnie i tak odmówią konsumpcji niewłaściwej i złej karmy. Wiele osób myśli, że szczury i myszy jedzą wszystko co popadnie, ale tak nie jest. One jednak nie pochłoną wcale wszystkiego, co tylko wrzuci im do klatki właściciel. Nie zjedzą więc karmy złej jakości oraz zanieczyszczonej starymi, niedojedzonymi i popleśniałymi resztkami ziaren zbóż. Dopiero po kilku dniach głodówki szczurek prawdopodobnie wyje wszystko, co znajdzie w swojej miseczce, ale nie nadpsute resztki. Tak źle żywione szczurki nie pożyją nam jednak długo. Nie warto więc oszczędzać w tym względzie. Pamiętajmy też, że szczury nie mogą jeść samej tylko suchej karmy i potrzebują diety zróżnicowanej. Należy więc podawać im również warzywa i owoce oraz uzupełniające białka i witaminy. Owoce i warzywa zawsze znajdziemy jakieś u siebie w lodówce i na kuchennym stole, więc codziennie jakimś dobrym smakołykiem uraczymy gryzonie. Witaminy, minerały i inne suplementy kupimy w sklepie zoologicznym oraz w internetowej sprzedaży wysyłkowej. Ze szczurkami trzeba też się bawić Oczywiście fani domowej hodowli tych gryzoni na pewno nie będą mieli nic przeciwko. Pamiętajmy jednak, że pupile będą wymagali bardzo dużo codziennego ruchu. Jeśli więc nie wybiegają się odpowiednio w dzień, wtedy będą rozrabiać i hałasować nam w nocy, a to na pewno nie będzie miłe, bo nie pozwoli nam spać. Dlatego ze swoimi szczurkami trzeba codziennie spędzać na zabawach kilka godzin (minimum jedną). Wspólne zabawy oswajają też szczurki, które wtedy nie uciekają i przybiegają na nasze zawołanie. Tak obłaskawione zwierzaki można wypuszczać do biegania na łóżko i na cały pokój, gdzie najlepiej i bez przeszkód będą mogły się wybawić i wyganiać do woli. Na koniec wystarczy je tylko zawołać i wpuścić do klatki (nie ma problemu z tym, by oswojone wróciły do klatki). Uwaga! Szczurki słabo doglądane i rzadko wyjmowane z klatki – niestety dziczeją lub też po prostu nigdy się nie oswoją! Trzeba też wiedzieć, że gdy mamy młode szczurki, to bardziej wolą one w tym wieku biegać i bawić się same, niż być brane przez nas na ręce. Niechętnie więc będą w ogóle chciały przebywać na naszych kolanach i w dłoniach. Młode szczuraski są przy tym bardzo żywiołowe i ruchliwe. Uwaga też, ponieważ są to zwierzaki bardzo ciekawskie, więc wypuszczone luzem będą zaglądały wszędzie, gdzie popadnie i na pewno zechcą wiele rzeczy nam podgryzać! Trzeba zatem ich stale pilnować, by nie zrobiły nam dziury w tapczanie lub nie spruły nowego swetra. Mogą to bardzo szybko uczynić! Co zrobić z szybkim i łatwym rozmnażaniem szczurów? Jeśli zostawisz szczury bez kontroli, a masz akurat parkę, samca i samiczkę, to będą one swobodnie się rozmnażać. Wkrótce możesz więc mieć populację nie do opanowania. Jeśli chcesz hodować szczury w sposób kontrolowany, musisz też myśleć o ich dobrostanie. Gdy pragniesz je rozmnażać, to koniecznie zapewnij jak najlepsze warunki dla swojej pary oraz ich kolejnych miotów małych szczurków. Gryzonie te zwykle rodzą od 10 do 12 młodych, które dorastając będą potrzebowały coraz więcej miejsca i odpowiedniego środowiska. Jeśli chcemy zatrzymać potomstwo, musimy mieć wystarczająco dużo miejsca i klatek, zapewnionych jeszcze zanim pomyślimy o procesie rozmnażania. Jeśli zaś mamy dwa szczurki tej samej płci, nie będzie kłopotu z ich niekontrolowanym rozrodem, ale mogą się wtedy agresywnie zachowywać czasem wobec siebie (szczególnie samce). Nie można też umieszczać w jednej klatce młodocianych samców i samic z tego samego miotu, bo doprowadzi to do chowu wsobnego. Należy też dodać w kwestii rozrodu, że: nie wolno rozmnażać ze sobą osobników spokrewnionych, bo potomstwo może mieć wady genetyczne; urodzone z takich kojarzeń młode mogą też być bardzo chore lub zdeformowane;nie należy też rozmnażać ze sobą szczurów, dopóki nie osiągną dojrzałości płciowej; najlepszy wiek dla większości z nich pod tym względem wynosi od 5 do 7 mies. u samic oraz od 6 do 12 mies. u samców;nie wolno sprzedawać i oddawać j szczurów przed skończeniem przez nie szóstego tygodnia życia;nie wolno sprzedawać i oddawać młodych osobników z rozrodu swojej pary szczurów, niepełnoletnim dzieciom bez wiedzy i zgody ich rodziców;nie należy sprzedawać szczurków w dużych ilościach tylko jednej osobie, bo mogą one być zwykle używane wtedy jako pokarm np. dla gadów;pamiętajmy też, że sklepy zoologiczne rzadko i niechętnie kupują szczury od lokalnych hodowców, więc nie rozmnażajmy ich bez potrzeby! Twoje szczurki powinny być też zawsze idealnie zdrowe Osobniki w dobrej kondycji chętnie jedzą, są żywe i ruchliwe, mają zdrową wagę i błyszczącą sierść, zachowują się normalnie. Trzeba też znać ich objawy rujowe, by nie mylić tego z chorobą. Samice szczurów wchodzą w ten okres co 4 do 5 dni. Zazwyczaj przejawiają wtedy pewne zachowanie, co oznacza, że są gotowe do kojarzenia. Zachowania te obejmują drżenie uszu i nadmierne wygięcie kręgosłupa, dzięki czemu widoczne są genitalia samiczki. W razie planowanego rozrodu, do klatki samicy można wtedy wpuścić i zostawić tam samca przez nawet 10 dni. Okres ciąży wynosi zaledwie 21 dni. Gdy samica zaokrągli się, nigdy nie próbujmy sami palcami wyczuć płody w jej brzuchu, bo może to łatwo je zranić, a nawet zabić, ponieważ są delikatne. Jeśli chcemy się upewnić o ciąży samiczki, zabierzmy ją do weterynarza. Podobnie też skonsultujmy z lekarzem wet. wszelkie podejrzenia chorobowe swoich pupili. Poród szczurzycy Jeśli odkryjesz, że Twoja szczurzyca jest ciężarna, najlepiej przenieś ją do cichej klatki z dużą ilością miejsca, aby mogła spokojnie przygotować się do porodu. Klatkę należy regularnie czyścić co drugi dzień i podawać samiczce dużo dobrego jedzenia i wody. W okresie ciąży trzeba też starać się jak najmniej jej przeszkadzać i pozwolić, aby rodziła sama w spokoju. Zerkajmy tylko niepostrzeżenie, czy wszystko idzie w porządku, a jeśli tak, to nie interweniujmy. Samica powinna zjeść łożysko po porodzie. Podobnie zje też lub zignoruje ewentualnie urodzone martwe potomstwo. Zachowania te są całkowicie normalne. Jeśli samiczka nie może urodzić w ciągu 2 godz., trzeba wtedy natychmiast poradzić się weterynarza. Największe mity na temat szczurów Szczury cieszą się wyjątkowo złą sławą. Obwiniane są przede wszystkim za spowodowanie historycznych epidemii groźnych chorób zakaźnych jak na przykład dżuma. Jednak w przypadku „czarnej śmierci” nie do końca jest to słuszny zarzut, o czym świadczą przeprowadzone dwa lata temu badania epidemiologów wykorzystujące modelowanie szczurów narosło jeszcze wiele innych nieuprawnionych przekonań, które warto obalić. Oto 10 mitów na temat tych bardzo inteligentnych zwierząt. 1. Szczury przenoszą choroby i stanowią zapalniki epidemii Wbrew stereotypom szczury wcale nie są podstawowym czynnikiem, który powoduje rozprzestrzenianie się groźnych chorób zakaźnych. Przez wiele lat były obwiniane za wybuch pierwszej epidemii dżumy w XIV wieku. Jak już zostało wspomniane, po latach doczekały się rehabilitacji – badania naukowców z Uniwersytetu w Oslo dowodzą, że większą odpowiedzialność za transport zarazków „czarnej śmierci” ponosiły wszy i pchły kąsające ludzi, a nie te pasożytujące na szczurach. Prawdą jest natomiast to, że szczury mogą przenosić wszy, pchły, kleszcze i wiele innych pasożytów na większe obszary. Dzieło streetartowe przedstawiające szczura. Źródło zdjęcia: 2. Szczury należą do najbrudniejszych zwierząt świata Szczury wcale nie są na bakier z higieną. A na pewno nie bardziej niż inne zwierzęta, w tym te całkowicie udomowione jak psy lub koty. Szczury pielęgnują swoje ciała nawet kilka razy dziennie. W dużej mierze postrzeganie ich jako „brudasów” wiąże się z niegrzeszącymi czystością miejscami, w których bywają (np. śmietniki) niejako z konieczności (muszą w końcu coś jeść). 3. Szczury śmierdzą Nieprawdą jest również to, że szczury w sposób naturalny wydzielają niemiłe dla nosa zapachy. Tutaj znów pokutuje kwestia miejsc, w których żyją. W normalnych warunkach (np. domowych) sierść szczura ma zapach przypominający perfumy. 4. Szczury jedzą wszystko Szczury nie są żywymi śmietnikami. Nie pochłaniają do swojego żołądka wszystkiego, co napotkają na swojej drodze. W rzeczywistości podobnie jak inne zwierzęta mają swoje żywieniowe preferencje. Ba, są całkiem wybredne – na początku konsumpcji oddzielają od reszty te części posiłku, których nie lubią. Podobnie jak koty i psy mogą cierpieć na cukrzycę oraz otyłość. Przebywając na wolności, jedzą zboża, nasiona, orzechy, owoce i warzywa, a także mniejsze zwierzęta oraz owady. 5. Szczury stanowią duże zagrożenie dla dzieci i zwierząt domowych Panuje przekonanie, że szczury mają podły charakter i są wyjątkowo agresywne. Często przedstawiane są jako kreatury, które mogą stanowić niebezpieczeństwo dla zwierząt domowych, a nawet niemowlaków. Tymczasem rzadko bywają agresywne. Jak wszystkie inne stworzenia bronią się, kiedy zostaną sprowokowane. 6. Szczury nie okazują uczuć Szczury są bardzo empatycznymi stworzeniami. W jednym z badań zdecydowana większość testowanych szczurów zdecydowała się pomóc innemu szczurowi, który był zmuszany do brodzenia w przykrywającej go wodzie, nawet jeśli zamiast tego proponowano im czekoladę. Szczury są również zwierzętami wysoce towarzyskimi. Przywiązują się do siebie nawzajem i łatwo nawiązują więź ze swoimi ludzkimi opiekunami. Do tego stopnia, że jeśli zostaną nagle porzucone albo oddane komuś innemu, mogą zdechnąć z tęsknoty. 7. Koty kontrolują populację szczurów Czy koty polują na szczury? Podczas gdy kot raczej nie powinien mieć problemu z zapanowaniem nad myszami wkraczającymi na jego rewir, to ze szczurami nie idzie mu już tak łatwo. Dodatkowy problem sprawia to, że szczury często chowają się w miejsca niedostępne dla kotów – np. wślizgują się do kanałów ściekowych albo ciasnych przestrzeni pod werandą. Dlatego w przypadku występowania problemów ze szczurami warto uskuteczniać ich profesjonalne odstraszanie. Sprawniej niż kot może sobie z nimi poradzić wykorzystujący ultradźwięki odstraszacz gryzoni. 8. W dużych miastach jeden szczur przypada na jednego mieszkańca Tak naprawdę nikt nie wie, jaka jest średnia liczba szczurów przypadających na jednego mieszkańca dużego miasta. Nie istnieje tutaj żadna sztywna zasada. Wszystko zależy od klimatu, zabudowy czy warunków środowiskowych. Źródłem mitu mówiącego, że w dużym mieście jeden szczur przypada na jednego mieszkańca, są archaiczne badania, które zostały przeprowadzone w 1909 roku w Anglii. W 1949 roku zbadano populację szczurów w Nowym Jorku i okazało się, że liczebny stosunek tych gryzoni do nowojorczyków wynosi 36-1. 9. Woda gazowana może zabić szczury Jedna z legend dotyczących szczurów mówi, że może je uśmiercić napoje z bombelkami. Historia ta wiąże się z faktem, że szczury nie potrafią bekać. Jednak gazy gromadzące się w ich układzie pokarmowym nie sprawiają im poważnych problemów. Zamiast przeprowadzać takie niehumanitarne eksperymenty w celu poradzenia sobie z niechcianymi szczurami, lepiej zainwestować w nieszkodliwy i profesjonalny odstraszacz szczurów. 10. Matki szczurów uczą swoje dzieci jak unikać pułapek Okazuje się, że nie jest to kwestia edukacji, lecz prostych reakcji. Młode szczury podążają za swoją matką w poszukiwaniu pożywienia. Kiedy natrafiają na przeszkody, np. pułapki, to starają się je omijać. Nie wiąże się z tym żadna głębsza historia. Podsumowanie Mimo że szczury nie są tak okrutne i obrzydliwe, jakimi chcemy je widzieć, to nie da się jednak ukryć, że nikt nie przepada za tym, kiedy jego posesję nawiedzają nieproszeni pozbyć się szczura, gdy nie życzymy sobie jego obecności? Jeśli nie chcesz używać metod ostatecznych w zwalczaniu szczurów tj. trutki na szczury, to najlepszą, bo nieinwazyjną i zarazem humanitarną metodą jest odstraszanie. Jeżeli masz problem ze szczurami, to może Cię zainteresować działający na podstawie ultradźwięków odstraszacz gryzoni. Innym wyjściem jest żywołapka na szczura. Gdy ją zamontujesz i szczur zostanie uwięziony, to później możesz go z niej wypuścić, ale już z dala od swojego gospodarstwa domowego. Źródła: Strzyżak sarni (jeleni). Jak chronić się przed strzyżakiem? Strzyżak sarni (jeleni) bywa nazywany przez media „latającym kleszczem”, co może wprowadzać w błąd i wywoływać niepotrzebną panikę. Z tego tekstu dowiesz się: czym właściwie jest strzyżak, jakie w rzeczywistości stwarza zagrożenie, jak go odstraszyć (w jaki sposób się przed nim chronić). Jak pozbyć się ślimaków z ogrodu? Skuteczne sposoby na ślimaki. Inwazja ślimaków to coś, czego chciałby uniknąć każdy właściciel ogrodu. Co robić, aby zminimalizować ryzyko zmasowanego ataku mięczaków na kwiaty czy warzywa? Jakie działania podejmować, aby skutecznie sobie z nimi poradzić, kiedy już się pojawią? O tym dowiesz się z poniższego tekstu. Profesjonalna deratyzacja i dezynsekcja. Kiedy wezwać pomoc do problemu ze szkodnikami? Czasami sytuacja ze szkodnikami staje się na tyle trudna, że konieczne staje się skorzystanie z usług profesjonalnej firmy DDD (dezynsekcja, dezynfekcja, deratyzacja). Dowiedz się nieco o tajnikach pracy takich ekip – np. kiedy trzeba ich wezwać i jak przygotować się na ich przyjazd! Chrząszcze w domu Czarne chrząszcze w domu? Spotkałeś chrząszcza na podłodze w domu, piwnicy, garażu lub na strychu i nie wiesz co to może być? Sprawdź najczęściej występujące chrząszcze będące szkodnikami w gospodarstwach domowych. Wtyk amerykańskiTajemnicza amerykańska pluskwa. Wtyk amerykański zwany również amerykańską pluskwą, to nowy, inwazyjny gatunek pluskwiaka. Czy gryzie ludzi? Czy przenosi choroby? Jak wygląda? Jak pozbyć się wtyka amerykańskiego? Sprawdź! Myszy za ścianą? Sprawdź nasze porady jak pozbyć się myszy i szczurów z regipsów, ścianek działowych, sufitu. Gryzki w domu. Jak pozbyć się tych psotników? Gryzki zwane również psotnikami są bardzo częstymi gośćmi w naszych domach. Czy gryzki gryzą? Jak pozbyć się gryzków, psotników z domu? Co na gryzki? Sprawdź skuteczne sposoby i sprawdzone środki. Ćmianki – małe muszki w łazience Małe muszki w łazience/kuchni, małe ćmy w łazience, muchy kanalizacyjne..Jak pozbyć się ćmianek? Poznaj sprawdzone sposoby na zwalczanie ćmianek Wszoły - jak się pozbyć? Co na wszoły? Co na wszoły? Jak zwalczyć wszoły? Porady oraz rekomendacje. Sprawdzone środki, preparaty posiadające pozytywne opinie. Jak pozbyć się pająków z domu? Czy pająki gryzą? Czy pająki przenoszą choroby? Skąd biorą się pająki w domu? Co na pająki? Jak zwalczyć pająki? Sprawdź! Co na mrówki w samochodzie? Sprawdź, jak pozbyć się mrówek z samochodu. Czego użyć na mrówki w aucie? Owady domowe, czyli jakie? Jakie owady najczęściej występują w domu lub mieszkaniu? Jak rozpoznać „robaki domowe”? Metody i sposoby zwalczania. Obrzeżek gołębi - groźny ptasi kleszcz, jak go zwalczyć? Jak się pozbyć obrzeżka? Jak go zwalczyć? Sprawdzone sposoby, środki oraz porady, jak wytępić obrzeżki Co zrobić, gdy pies, kot zjadł trutkę na szczury? Weterynarz odpowiada: Co robić, gdy kot lub pies połknie trutkę na szkodniki? Jakie są objawy zatrucia trutką na gryzonie? Jak pomóc zwierzętom domowym? Sprawdź nim będzie za późno! Naturalne sposoby na szkodniki? Jakie są naturalne sposoby na owady i inne szkodniki? Poznaj naturalnych wrogów szkodników, których możesz zaprosić do siebie by ograniczyć występowanie wielu z nich. Szczur jest wrażliwą istotą o bardzo emocjonalnym życiu, a my poddajemy go największym okrucieństwom. Jak szczur okazuje nam uczucia? Dlaczego, go krzywdzimy? Pod koniec lat dziewięćdziesiątych Jaak Panksepp, ojciec afektywnej neurobiologii, odkrył, że szczury się śmieją. Fakt ten pozostał ukryty, ponieważ szczury śmieją się w ultradźwiękowych tonach, których nie słyszymy. Panksepp i jego zespół zaczęli systematycznie badać to zjawisko poprzez łaskotanie szczurów i mierzenie ich reakcji. Stwierdzili, że wokalizacje szczurów zwiększyły się ponad dwukrotnie podczas łaskotek, a szczury podchodziły do nich częściej w celu zabawy towarzyskiej. Szczury dobrze się bawiły (tak piszą), ale odkrycie spotkało się ze sprzeciwem środowiska naukowego. Świat nie był gotowy na śmiejące się szczury. To odkrycie było szczytem góry lodowej Szczury są zdolne do przeżycia wspomnień z przeszłości i myślowego planowania trasy, którą będą później podążać. Wymieniają się towarami, rozumieją nie tylko to, że są winne przysługę innemu szczurowi, ale także to, że przysługa może być spłacona w innej walucie. Pomimo tego, że mają o wiele prostsze umysły niż ludzie, istnieją pewne zadania związane z nauką, w których prawdopodobnie przewyższają Cię. Szczurów można nauczyć wymagających poznawczo umiejętności, takich jak prowadzenie pojazdu w celu osiągnięcia pożądanego celu, zabawa w chowanego z człowiekiem i używanie odpowiedniego narzędzia, aby uzyskać dostęp do jedzenia poza zasięgiem. Najbardziej nieoczekiwanym odkryciem było jednak to, że szczury są zdolne do empatii. Od lat 50-tych i 60-tych badania behawioralne konsekwentnie pokazują, że szczury są dalekie od egoistycznych, egocentrycznych stworzeń, które sugeruje ich popularny obraz. Wszystko zaczęło się od badania, w którym szczury odmówiły naciśnięcia dźwigni w celu uzyskania żywności, gdy ta dźwignia również miała skrzywdzić innego szczura w sąsiedniej klatce. Szczury wolą głodować niż krzywdzić bliskich Szczury wolą głodować niż być świadkami cierpienia innych szczurów. Dalsze badania wykazują, że szczury będą naciskać dźwignię, aby opuścić szczura, który został zawieszony na uprzęży; że odmówią wejścia na ścieżkę w labiryncie, jeśli spowoduje to wstrząs dostarczony innemu szczurowi; i że szczury, które same doświadczały szoku (wstrząsu), były mniej prawdopodobne, aby pozwolić innym szczurom doświadczyć tego samego. Szczury dbają o siebie nawzajem. Ale odkrycie szczurzej empatii spotkało się również z niedowierzaniem. Jak szczur może być empatyczny? Na pewno coś musiało być nie tak z eksperymentalnymi procedurami. Więc program badań nad empatią szczurów zniknął na jakieś 50 lat. Świat nie był wcale gotowy na empatię niż na śmiejące się szczury. W 2011 roku powróciła kwestia empatii szczurów, gdy grupa naukowców odkryła, że szczury uwolnią inne szczury uwięzione wewnątrz tuby. Nie chodziło o to, że były tylko ciekawskie lub chciały się bawić: gdyby tuba była pusta, lub zawierała szczura zabawkę, miałyby tendencję do ignorowania go. Podobają Ci się moje wpisy? Zostań moją patronką: Szczury, według tych naukowców, nie działały z troski o drugiego, a z czystego egoizmu. Czego jeszcze można było się spodziewać po szczurze? Przez to jedno doświadczenie szczury znalazły się w fatalnej sytuacji, zaczęto badać, jak szczury będą zachowywały się w innych szkodliwych dla nich warunkach i czy narażone na krzywdę, będą nadal chciały pomagać innym. I tak oto wiemy, że szczury chętniej i szybciej pomagają tonącemu towarzyszowi, gdy same doświadczyły czegoś podobnego. Szczury pomagają innym szczurom, nawet gdy wiedzą, że mogą się same uwolnić, co w przypadku gatunku ludzkiego nie jest już tak oczywiste. Silna empatia szczurów To świadczy o silnej empatii szczurów. Oprócz tych danych pokazujących, że szczury są inteligentnymi i empatycznymi istotami, wiemy teraz, że są one w stanie dowiedzieć się, które szczury naprawdę potrzebują jedzenia za pomocą samych wskazówek zapachowych i dać tym szczurom więcej pokarmu, można o tym przeczytać w badaniach tu Naukowcy są chętni do kolejnych badań, polegających na krzywdzeniu szczurów w imię nauki, bo są dla nich tanimi, jednorazowymi narzędziami badawczymi. Naukowcy manipulują teraz empatią szczurów w celu znalezienia sposobów leczenia ludzkich psychopatologii. Poddaje się je zabiegom wyłączającym czasowo zdolności empatyczne. W innych przypadkach szkoda jest trwała. Szczury oddziela się od matek po urodzeniu i wychowuje w izolacji społecznej. W niektórych badaniach pewne obszary mózgu celowo się uszkadza, by stworzyć populację szczurów chorych psychicznie i cierpiących emocjonalnie. Wyraźnym celem tych badań jest stworzenie populacji szczurów chorych psychicznie, traumatycznych, cierpiących emocjonalnie. Niektórzy, na przykład, próbują objąć logiką samoobrony eksperymenty medyczne na zwierzętach, tłumacząc, że chodzi o działania mogące doprowadzić do wyleczenia chorób śmiertelnych, w związku z czym należy je traktować jako przypadki typu ”zabij lub giń” – Zoopolis, Sue Donaldson, Will Kymlicka Tak podobne do ludzi, że możemy krzywdzić je bardziej? Logika tych badań jest absurdalna: szczury są nam na tyle bliskie, że mogą służyć jako wzorce dla psychopatologii człowieka, ale na tyle dalekie, że pozostają poza troską etyczną? W rzeczywistości, ich wykorzystanie w laboratoriach wzrasta, ponieważ szczury laboratoryjne nie są uważane za zwierzęta zasługujące na ochronę, nie ma oficjalnych statystyk dotyczących liczby szczurów wykorzystywanych w USA. Szacuje się, że w samych Stanach Zjednoczonych wykorzystuje się od 11 do 100 milionów sztuk, przy czym prawie wszystkie z nich są zabijane po zakończeniu ich przydatności. Dlaczego szczury nie zasługują na prawa takie same, jak naczelne? W historii mamy wiele przykładów podobnych testów na naczelnych, jednak obchodzenie się z nimi dziś jest zupełnie różne od tego, co robi się ze szczurami, no ale małpy, szympansy są bardziej podobne do ludzi, rozwiązują zagadki, są empatyczne ( szczury także), jednak dziś większość ludzi w szczurach widzi szkodnika, brudnego bezwartościowego gryzonia, którego próbujemy się na wszelkie sposoby pozbyć. Obecność szczurów jest synonimem brudu, choroby, obrzydzenia. Szczury potrzebują swojego ambasadora praw, tak samo jak szympansy potrzebowały Jane Goodal, a goryle Diane Fossey. Dzięki ich uparciu w walce o prawa tych zwierząt ukazywaniu fascynującego ich życia zupełnie inaczej zaczęliśmy postrzegać naczelne. Gdy jednak dowiadujemy się więcej o szczurach, zamiast zmieniać sposób ich traktowania, nauka powtarza błędy popełniane w pierwszych dniach badań na naczelnych. Przeczytaj także: Chociaż swobodne wykorzystywanie szczurów w badaniach może być mniej kontrowersyjne etycznie niż wykorzystywanie zwierząt z rzędu naczelnych – zważywszy na względny brak ambasadorów szczurów – nie jest ono bardziej etycznie uzasadnione. I na koniec, zastanawia mnie to, czy gdyby nie te okrutne badania, byśmy wiedzieli tyle o szczurach i innych zwierzętach? Zapewne nie, zapewne wiele zwierząt musiało wycierpieć potwornych krzywd, by człowiek uświadomił, udowodnił nam, że dane gatunki są nam tak bliskie, odczuwają coś w rodzaju bólu, są świadome, inteligentne i empatyczne, co jest bardzo smutnym doświadczeniem, z drugiej strony o ośmiornicach dowiadujemy się sporo z podglądania ich w środowisku naturalnym, bez wyrządzania im krzywdy, przynajmniej wynikało tak z opisów autora książki Inne umysły Petera Godfreya-Smitha. Istnieje wszak, cały szereg technologii i odkryć medycznych, do których nie mamy obecnie dostępu, ponieważ sprzeciwiamy się prowadzeniu inwazyjnych eksperymentów na ludziach. Trudno byłoby przecenić odkrycia, których mogłaby dokonać nauka medyczna, gdyby zamiast eksperymentować na niedoskonałych zwierzęcych dublerach, wolno było badaczom wykorzystywać do eksperymentów Zoopolis, Sue Donaldson, Will Kymlicka Już raz popełniliśmy błąd etyczny przy badaniach na naczelnych, ale po uświadomieniu sobie tego błędu, powinniśmy przygotować się lepiej na pojawienie się problemu w przypadkach szczurów. Żadne zwierzę nie zasługuje na cierpienie nawet w imię ochrony zdrowia człowieka, teraz wiedząc tak wiele o odczuwaniu zwierząt, ich świadomości, inteligencji i empatii, powinniśmy z większym uporem dążyć do zapewnienia im podstawowych praw. Jest to wielce skomplikowany proces, ponieważ musielibyśmy rozważyć prawa wszystkich zwierząt, łącznie z domowymi, co mogłoby zakończyć się w najskrajniejszym przypadku zakazem ich posiadania, ale możemy wpłynąć choćby na lżejszą dla nich śmierć (w przypadku szczurów doświadczalnych). Inną kwestią jest to, że nawet jeżeli nie wiemy, czy dana istota doświadcza czegoś w rodzaju bólu, to kim my jesteśmy, aby w jakikolwiek sposób ją wykorzystywać? Interesujesz się ciekawostkami z życia zwierząt? Dołącz do grupy na Facebooku: Książki o zwierzętach, etyce i człowieczeństwie Tekst jest tłumaczeniem tego źródła z moimi komentarzami: Photo by freestocks on Unsplash Rys: Pani Krysia - Gdyby szczur miał o dwadzieścia kilogramów więcej, człowiek nie mógłby być panem świata - mówi, cytując Alberta Einsteina, prof. Stanisław Ignatowicz, entomolog i znawca gryzoni. I dodaje żartując: - A wtedy na spotkanie umawiałaby się ze mną szczurzyca, a nie dziennikarka. Szczur ma najwyżej 30 centymetrów długości, bez ogona. Właściwie nic wielkiego, od wieków jednak budzi w ludziach odrazę i Często słyszę opowieści o szczurach wielkości kotów, albo jeszcze większych, ale to jest raczej wynikiem naszej wyobraźni - mówi profesor. - Czasem być może ktoś je myli z innymi gryzoniami, np. nutriami. Kilka lat temu ludzie powtarzali sobie mrożącą krew w żyłach historię, że w jednym z warszawskich szpitali szczury zjadły zwłoki mężczyzny. - Rzeczywiście, był taki tragiczny przypadek - potwierdza prof. Ignatowicz. Ale jak szybko podkreśla, w miejskich legendach ludzie lubią mieszać rzeczywistość z fikcją. - Prawdą jest natomiast, że szczurów na kuli ziemskiej mamy więcej niż ludzi, a w niektórych miejscach na świecie sześć szczurów przypada na jednego człowieka - mówi prof. Ignatowicz. Nie lubimy szczurów, a jednocześnie nas fascynują. Mówi się, że będą jedynymi stworzeniami, które przetrwają na Ziemi, bo np. przeżyją promieniowanie radioaktywne. - Ale to wynika z tego, że mają większą szansę na przetrwanie, bo żyją pod ziemią - wyjaśnia profesor. - Ludzie też mają szansę przeżycia, jeśli schowają się w podziemnych póki co, szczury były, są i nadal będą. Pożerają naszą żywność, niszczą uprawy, gryzą przewody elektryczne, linie telefoniczne, łącza komputerowe, wygryzają dziury w rurach wodociągowych, kanalizacyjnych i ścianach budynków. A wokół magazynów i silosów zbożowych ryją sieci wielokilometrowych, gigantycznych, korytarzy. Zawsze tam, gdzie jest jedzenie oraz odpadki. Czyli w pobliżu żarłoczne, 25 szczurów w ciągu doby zjada tyle, ile jeden człowiek. Są dla nas konkurencją, więc od tysiącleci toczymy z nimi wojnę, kto będzie dominował. Dlatego tak w przeszłości, jak i teraz żaden szczurołap nie narzeka na brak zajęcia. A nie jest to łatwa wojna. Gryzonie są inteligentne, łatwo się przystosowują i szybko potrafi być groźny- Prawdą jest, że szczur w sytuacji bez odwrotu potrafi podskoczyć do wysokości 1,5 metra i zaatakować człowieka - przyznaje prof. Ignatowicz. Ale, jak dodaje, to ssaki nocne i za dnia rzadko wychodzą na powierzchnię. Za dnia grupa wypycha na zewnątrz tylko słabe doświadczenia ma Zbigniew Sudoł, z wykształcenia technik weterynaryjny, a od 20 lat właściciel opolskiej firmy dezynfekcyjnej, dezynsekcyjnej i deratyzacyjnej DDD. Potocznie szczurołap. On sam, podobnie jak jego koledzy po fachu nie lubi jednak, kiedy się go tak nazywa. Woli współczesną nazwę - deratyzator. - Kiedyś pracowałem w cielętniku, wystarczyło zostawić chorego cielaka, żeby zaraz opadły go szczury - opowiada Zbigniew Sudoł. - Gryzonie ogrzewały się przy jego ciele, ale potrafiły też wgryzać się w miękkie nozdrza, zlizywać krew z ran, a potem w tym miejscu wygryzać jeszcze większą tak dłużej bez ludzkiej opieki chore cielęta ginęły zagryzane przez szczury. - Z kolei w innej części obory szczury podchodziły do krów świeżo po ocieleniu, zlizywały sączący się w wymion nadmiar mleka - opowiada też podchodziły od tyłu do krów i podskakiwały, żeby wgryźć się w ogon krowy, a potem zlizywały kapiącą krew. Bywało też, że w chlewach zagryzały prosięta, potrafiły nawet od tyłu atakować Zawsze jest ich pełno, gdzie są pasze, a szczególnie mieszanki z dodatkiem witamin - dodaje Sudoł. - Intuicyjnie je wybierają. Kiedyś w wąskim korytarzu, gdzie przesuwała się taśma z podajnikami na paszę, usadowił się szczur. Na widok Sudola podskoczył, ale zaraz błyskawicznie schował się w jamie wykopanej w paszy. - Zawsze trzeba mieć na uwadze to, że szczur zagoniony w kąt - będzie atakował - podkreśla deratyzator. - Szczególnie trzeba uważać na wsi, bo jak np. wskoczy komuś do gumiaka, będzie gryzł i z determinacją szukał drogi wyjścia. A jak wciśnie się pod nogawkę spodni i pójdzie wyżej, może dojść do tragedii… Wiele razy proszono go do mieszkań na parterze, żeby wygonił stamtąd szczury. Gnieździły się w piwnicach, buszowały po rurach kanalizacyjnych. Sudoł długo się zastanawiał, co je przyciąga. - Okazało się, że resztki z obiadów wyrzucane do muszli klozetowej - tłumaczy. - Podchodziły zawsze popołudniami, kiedy gospodyni myła naczynia i pozbywała się resztek jedzenia. I doskonale wiedziały, kiedy będzie to kabel może być przysmakiemSzczurom smakuje nie tylko jedzenie. W jednej z opolskich miejscowości szczur poprzegryzał w aptece kable od komputera oraz buty farmaceutów. I gdyby nie zaprzyjaźniony deratyzator, który wpadał na kawę do aptekarki, ta długo by się zastanawiała, kto po aptece grasuje. Do apteki wszedł przez rurę kanalizacyjną, harmonijkowe przyłącze kanalizacyjne. Nie dość, że proste do przegryzienia, to jeszcze z materiału, który podobno smakuje gryzoniom. Na osiedlu domków jednorodzinnych właściwie być ich nie powinno - budowane według nowych standardów są szczelne. I rzeczywiście, w samych mieszkaniach przeważnie ich nie ma, ale gromadzą się w pobliżu. - Kiedyś właściciel jednego z budynków poskarżył mi się, że w kanale przeraźliwie piszczą, już tego dłużej nie zniesie - wspomina Ireneusz, inny opolski deratyzator. - Odkryłem pokrywę kanalizacyjną, a tam rozlegało się piszczenie. Brr… Do tego zryły kostkę granitową w całej okolicy. Szczurołap wskoczył w swój kombinezon i zszedł do podziemi, a tam cisza. Gryzonie go wyczuły i uciekły. Wcześniej zdążyły pochłonąć 20 kg trutki rozłożonej w posesji nadal słyszał szczurze Któregoś wieczoru, gdy znów je usłyszał, złapał za dubeltówkę, bo to myśliwy - opowiada Ireneusz, opolski szczurołap. - Odsunął pokrywę, zszedł i wypalił w kanale. Od tej pory już nie słyszał szczurzych pisków. Za to po trzech miesiącach deratyzatora wołali do posesji z drugiej strony osiedla - kolonia szczurów najprawdopodobniej przeniosła się w inne nie fletem, to truciznąSposoby walki ze szczurami zmieniały się przez wieki. W legendach ludzie opowiadają sobie o szczurołapach, którzy grając na flecie wyprowadzali za sobą z miasta Ignatowicz nie wierzy w te opowieści. Uważa, że to niewiedza, strach, ale też fascynacja inteligentnymi i żyjącymi w zorganizowanych koloniach szczurami pomaga nam od najdawniejszych czasów snuć mity i tworzyć na ich temat współczesne legendy Grimm spopularyzowali, niegdyś przekazywaną ustnie, historię o szczurołapie grającym na flecie, który magiczną muzyką wywiódł w XIII w. z dolnosaksońskiego miasta szczury. Ale nie doczekał się zapłaty, więc w podobny sposób wywiódł z miasta dzieci, po których przepadł ślad. W tej osławionej przez szczurołapa miejscowości rzeczywiście odnaleziono później zbiorowy grób zawierający kilkaset szkieletów dzieci. Pochodzący najprawdopodobniej z okresu epidemii dżumy - zarazy roznoszonej w przeszłości przez szczury. A raczej przez ich pchły, które roznosiły bakterie. Zakażenie dżumą wśród ludzi poprzedzało masowe wymieranie szczurów. Pchły nie miały żywicieli, więc przenosiły się na ludzi. W XIII wieku dżuma uśmierciła jedną trzecią ludności Europy. W kolejnych wiekach wybuchały następne epidemie, ostatnia wybuchła w 1909 roku. - Dżuma wygasła dzięki temu, że zaczęto budować domy z cegły i kamienia, a szczur śniady został wyparty z domostw przez szczura wędrownego - wyjaśnia prof. Ignatowicz. - Ale on też jest nosicielem różnych chorób. Salmonelli, wirusa pomoru, pryszczycy, deratyzatorzy też wypłaszają szczura dźwiękiem. - Używają specjalnych urządzeń, wydających odstraszające niskie dźwięki - mówi prof. szczurołap, podobnie jak ten średniowieczny, utrzymuje w tajemnicy swoje metody zwalczania gryzoni. A o samych urządzeniach dźwiękowych deratyzatorzy mówią, że są nieskuteczne. - Wystarczy, że kilka razy się je zastosuje, żeby przestały na te dźwięki reagować - mówi że producenci urządzeń ultradźwiękowych nadal je wytwarzają, więc ktoś je kupuje… Inna metoda to "naklejki" - działające jak lep na szczury. Kiedy już gryzoń znajdzie się na rozłożonej na ziemi naklejce, to na niej je zwiadowcaTradycyjnie też używa się zwykłych trutek, zwłaszcza w miastach, żeby uniknąć plagi gryzoni. Zwykle dwa razy do roku administracje rozkładają trutkę w zarządzanych przez siebie budynkach. Jednocześnie, żeby szczury nie mogły się przenosić w "niezatrute" miejsca. - Ludzie często mówią, po co ta trutka, skoro nikt nie widział szczurów - mówi Zbigniew Sudoł. - A one są, pochowane w kanałach. Poza tym unijne normy wymuszają dezynsekcje, dezynfekcje i jak radzą sobie wtedy szczury? - Te, które my widzimy, które się pokazują, to szczury najsłabsze - wyjaśnia prof. je grupa, na zwiady. Żeby skosztowały pożywienia. Jeśli taki zwiadowca zje i nic mu się nie stanie, wtedy reszta wychodzi na żer. Dlatego lata walki ze szczurami nauczyły deratyzatorów, że trutka w przynęcie musi działać z opóźnieniem. Dopiero po siedmiu dniach po zjedzeniu trucizny gryzoniom pękają naczynia szczurołapów najczęstszy kontakt ze szczurami mają instalatorzy wodno-kanalizacyjni oraz hydraulicy. Oni mogą więcej opowiedzieć o podziemnym życiu szczurzej Nie dalej jak kilka dni temu w centrum Opola szczur zaklinował się na łączach kanalizacyjnych - mówi Janusz Rabiega, doświadczony instalator wodno-kanalizacyjny. - To spowodowało pęknięcie rury i fekalia wypłynęły w piwnicy. Tego typu problemy występują tam, gdzie jeszcze są jeszcze stare rury kanalizacyjne, po żeliwnych rurach szczur bez problemu się przemieszcza. Uniemożliwiają im to natomiast nowe śliskie plastikowe W Opolu nie ma takich dużych kanałów, w których może przemieszczać się człowiek - dodaje Rabiega. - W takich kanałach to można dopiero zaobserwować ten szczurzy świat. Wrogiem szczura jest porządek i światło. Dlatego rzadko się je spotyka w nowoczesnych fermach hodowlanych. Jednak gryzonie najwidoczniej przyzwyczajają się do czystości i światła, bo od czasu do czasu zaczynają być widoczne na luksusowych osiedlach w dużych miastach. Wtedy sieją popłoch, a deratyzatorzy zacierają ręce. Co jakiś czas populacja szczurów skokowo Tak było na przykład po powodzi przed czternastu laty - mówi Ireneusz. - Trudno zrozumieć, co było tego przyczyną. Być może ludzie byli zajęci sprzątaniem i nikt nie miał głowy do odszczurzania, więc się spokojnie mnożyły. A być może paradoksalnie dlatego, że ludzie porządkowali piwnice i dla dezynfekcji białkowali je wapnem, co szczury odebrały jako zagrożenie. A kiedy są zagrożone, zaczynają się mnożyć na potęgę. Wojna z nimi trwa, ale choć trwa od wieków, ludzie wciąż nie mogą w niej zwyciężyć. Piżmak to sympatyczny gryzoń, któremu… mimo że czasami wchodzi w ludziom w paradę, należy się szacunek. Jak wygląda piżmak, skąd pochodzi i jak się z nim dobrze dogadać? Przeczytaj artykuł i poznaj odpowiedzi na te pytania. Piżmaki - pochodzenie Piżmak, szczur piżmowy czy piżmak amerykański jest stosunkowo dużym gryzoniem, który pochodzi z Ameryki Północnej. Obecnie jego domem jest także Europa, w tym Polska. Jak to możliwe, że ten zaradny gryzoń pojawił się w Europie? Przyczynił się do tego hrabia Colloredo-Mannsfeld, który w 1905 roku w jednej z czeskich miejscowości na terenie stawów rybnych wypuścił pięć piżmaków. Piżmaki zaczęły żyć na wolności, rozmnażać się i stopniowo zasiedlać Europę. Zawędrowały między innymi do Niemiec, Austrii, Węgier, Polski czy Rumunii. Drugą przyczyną rozprzestrzenienia się były ucieczki z ferm. Piżamki, tak jak i każde żywe istoty, kochają wolność. Wolny piżmak był szybki, bo co roku poszerzał swoje terytorium o blisko 25 kilometrów. Mówiąc o poszerzaniu mamy na myśli tworzenie siedlisk. Natomiast musisz wiedzieć, że piżmak może dziennie pokonać blisko 160 kilometrów! Podczas swojej podróży korzysta ze wsparcia nurtu rzecznego. Piżmak trafił do nas z Czech oraz dzięki swoim ucieczkom z ferm. Ten zwierzak przekroczył granicę naszego kraju w 1924 roku: w wędrówce pomogła mu rzeka Orlica, a następnie Odra. W 1945 roku piżmak na dobre zadomowił się na terenie Polski, ale w latach 80-tych liczebność tego gryzonia w naszym kraju spadła. Zaobserwowano, że takie zmiany w liczebności piżmaków następują cyklicznie (mniej więcej co 10 lat). Bardzo możliwe, że do spadku populacji piżmaka w Polsce przyczyniła się:• norka amerykańska, naturalny wróg piżmaka• pasożyty• choroby, na które zapadały gryzonieZasiedlenie Polski zajęło piżmakowi blisko 30 lat. Jak wygląda piżmak? Piżmak to spory gryzoń, który ciut przypomina miniaturkę bobra. Waży, mniej więcej, od 0,7 – 1,8 kg (dość duża rozpiętość w zależności na miejsce występowania). Długość ciała dorosłych osobników wynosi: 27 – 35 cm. Piżmaka charakteryzuje:• długi ogon: 20-28 cm• sprawne, chwytne przednie łapy• długie palce tylnych łap, (tylne łapy są mocne i służą do pływania)• gęste, wodoodporne futro (jedynie ogon i palce są pozbawione futra)Jakie kolory zdobią piżmaka? Sierść piżmaka jest najczęściej ciemnobrunatna (grzbiet i głowa) oraz szaro-rdzawa (brzuch). Szczur wody – piżmak? Piżmaki to zwierzęta wodno-lądowe. Ich domem są nory, które pieczołowicie kopią przy brzegu jeziora, rzeki lub na płytkiej wodzie. Do tworzenia domków na płytkiej wodzie piżmaki wykorzystują rośliny. Długość nory może osiągać aż 13 metrów! Wejście do podwodnego korytarza jest usytuowane pod wodą, ale już sama jaskinia – kopiec znajduje się na twardym gruncie, ponad powierzchnią wody. Komnata piżmaka jest zbudowana z ziemi oraz roślin. Chatka ma dość spory rozmiar, jej wysokość nad poziomem wody może osiągać 1,5 mają dużo energii, ale szczyt ich aktywności przypada na godziny popołudniowe, nocne aż do nadejścia świtu. Ich ulubionym pokarmem są rośliny wodne. Piżmak bardzo rzadko sięgnie po skorupiaki czy mięczaki. Czasami skusi się też na rośliny uprawne (szczególnie kukurydzę), ale zaradzenie temu problemowi jest banalnie proste. Wystarczy, że ogrodzimy nasze uprawy od strony zbiornika wodnego i tym samym postawimy piżmakom znak stop. Jak zniwelować szkody tworzone przez piżmaki (i inne zwierzaki) Piżmaka niejednokrotnie nazywa się szkodnikiem. Faktycznie, czasami, ten zwierzak pokrzyżuje ludzkie plany, ale można sobie ułożyć stosunki z piżmakiem i odnosić się do niego z szacunkiem. Co robi „piżmak – nicpoń”? Nic – po prostu żyje, ale może uszkadzać umocnienia zbiorników wodnych poprzez kopanie na ich terenie swoich norek. Równocześnie jest na to patent: aby ograniczyć działanie piżmaka, trzeba formować łagodne spadki linii brzegowej (piżmaki lubią strome brzegi). Pomoże też siatka i kamienie, które uchronią brzeg przed tymi zwierzakami. Dzięki wskazanym rozwiązaniom skutecznie ograniczymy szkody i postawimy granicę temu zwierzakowi. Patent na krety Szkody w uprawach rolnych, powodowane przez piżmaka, są znikome i występują tylko wtedy, gdy na danym obszarze jest duże zagęszczenie piżmaków, które szukają jedzenia. Bardzo rzadko zdarza się, że piżmak zawędruje do ogrodu, którego zdecydowanie częstszym gościem jest kret czy ślimak. Á propo kreta i ślimaka. Jeżeli kopczyki kreta są dla nas mocno uciążliwe, możemy zastosować specjalny, biodegradowalny spray, który bazuje na naturalnych ekstraktach roślinnych. Spray skutecznie odstrasza krety, kuny, lisy, nornice czy wrony. Zobacz ofertę akcesoriów ogrodniczych Patent na ślimaki Co do ślimaków nie stosujmy trutek ani chemicznych środków: one nie są przyjazne ani nam ani naturze. Jeżeli chcemy postawić granicę ślimakowi, zdecydujmy się na prewencję: bardzo ważny jest porządek: regularne koszenie trawy, sprzątanie wcześniej ściętych gałęzi i roślin, które mogą stanowić kryjówki dla ślimaków. Dobrym sposobem jest też płytkie przekopanie ziemi motyczką i wydobycie jaj ślimaków, które na powierzchni wysychają. Niektórzy ogrodnicy w deszczowy dzień biorą wiadro ogrodnicze i zbierają ślimaki, które następnie wywożą w bezpieczne miejsce. Nie panikujmy, gdy w naszym ogrodzie zobaczymy jednego lub dwa ślimaki. Pamiętajmy, że te zwierzęta pełnią także pożyteczną funkcję: usuwają odpady i uczestniczą w procesie tworzenia ziemi kompostowej. Może Cię zainteresować: Jakie zwierzęta mogą pojawić się w Twoim oczku wodnym i ogrodzie? Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii

jak wygląda mały szczur